Ընդունվել է 2001թ. սեպտեմբերի 14-ին

Սույն օրենքը կարգավորում է շրջակա միջավայրի վրա նախատեսվող գործունեության և հայեցակարգի ազդեցության փորձաքննության իրավական, տնտեսական և կազմակերպական հիմունքները: 

 

ԳԼՈՒԽ 1

 

ԸՆԴՀԱՆՈՒՐ ԴՐՈՒՅԹՆԵՐ

 

Հոդված 1. Հիմնական հասկացությունները

 

1. Նախատեսվող գործունեություն՝ նախատեսվող տնտեսական, սոցիալական և այլ գործունեություն (կառուցում, վերակառուցում, ընդլայնում, տեխնիկական վերազինում, լուծարում):

2. Հայեցակարգ՝ հայեցակարգեր, ծրագրեր, համալիր սխեմաներ և գլխավոր հատակագծեր:

3. Լիազորված մարմին՝ շրջակա միջավայրի վրա նախատեսվող գործունեության և հայեցակարգի ազդեցության փորձաքննությունն իրականացնող լիազորված պետական մարմին:

4. Ներկայացնող՝ հայեցակարգ մշակող եւ ներկայացնող:

5. Սահմանային չափ՝ նախատեսվող գործունեության հզորությունը բնորոշող սահմանային չափ (արտադրողականություն, հզորություն, մակերես, ծավալ, քանակություն և այլն) :

6. Ձեռնարկող՝ իրավաբանական կամ ֆիզիկական անձ, ինչպես նաև իրավաբանական անձի կարգավիճակ չունեցող ձեռնարկություն, որոնք մտադիր են իրականացնել որևէ նախա-տեսվող գործունեություն:

7. Փաստաթղթեր՝ շրջակա միջավայրի վրա նախատեսվող գործունեության ազդեցու-թյան գնահատման համար ձեռնարկողի կողմից ներկայացվող փաստաթղթեր:

8. Լիազորված անձինք՝ մասնագետներ, հիմնարկներ« ձեռնարկություններ« կազմակերպություններ և անհատ ձեռնարկատերեր« որոնք մասնագիտական եզրակացություն մշակելու  համար լիազորված մարմնի կողմից ստացել են մասնագիտական իրավասության հավաստագիր:

9. Ազդակիր համայնք՝ շրջակա միջավայրի վրա նախատեսվող գործունեության հնարավոր ազդեցության ենթակա շրջանի (շրջանների),  համայնքի (համայնքների) բնակչություն:

10. Հասարակական լսումներ՝ նախատեսվող գործունեության և հայեցակարգի ներկայացում լրատվական միջոցներով, քննարկում ժողովներում և հասարակական կարծիքի հավաքում:

11. Մասնագիտական եզրակացություն՝ լիազորված անձանց կողմից փաստաթղթերի վերաբերյալ մշակված և լիազորված մարմին ներկայացված եզրակացություն:

12. Փորձաքննական եզրակացություն՝ լիազորված մարմնի կողմից նախատեսվող գոր-ծունեության և հայեցակարգի վերաբերյալ ձեռնարկողին և ներկայացնողին տրված դրական կամ բացասական եզրակացություն:

 

Հոդված 2. Շրջակա միջավայրի վրա ազդեցության փորձաքննության

              նպատակը և սկզբունքները

 

1. Շրջակա միջավայրի վրա ազդեցության փորձաքննությունը  պետության կողմից անցկացվող պարտադիր գործունեություն է, որի հիմնական նպատակն է կանխորոշել, կանխարգելել կամ նվազագույնի հասցնել հայեցակարգի և նախատեսվող գործունեության վնասակար ազդեցությունը մարդու առողջության, շրջակա միջավայրի, տնտեսական և սոցիալական բնականոն զարգացման վրա:

2. Շրջակա միջավայրի վրա ազդեցության փորձաքննությունը ելնում է՝

- առողջության, բնականոն ապրելու և ստեղծագործելու համար բարենպաստ շրջակա միջավայր ունենալու մարդու իրավունքից.

- բնական պաշարների արդյունավետ, համալիր և բանական օգտագործման պահանջներից.

- էկոլոգիական համակարգերի հավասարակշռության և բնության մեջ գոյություն ունեցող բույսերի և կենդանիների բոլոր տեսակների պահպանման անհրաժեշտությունից՝ նկատի ունենալով ներկա և ապագա սերունդների շահերը:

3. Շրջակա միջավայրի վրա ազդեցության փորձաքննությունը հիմնվում է՝

- գիտական հիմնավորվածության.

- օրինականության.

- որոշումների ընդունման հրապարակայնության սկզբունքների վրա:

 

Հոդված 3. Փորձաքննության խնդիրները

 

Շրջակա միջավայրի վրա ազդեցության փորձաքննության խնդիրներն են՝

- վերլուծել նախատեսվող գործունեության, հայեցակարգի և դրանց այլընտրանքների հնարավորությունը և նպատակահարմարությունը՝ հաշվի առնելով էկոլոգիական բոլոր սահմա-նափակումները.

- գնահատել նախատեսվող գործունեության, հայեցակարգի և դրանց այլընտրանքների հնարավոր ազդեցությունը շրջակա միջավայրի վրա և վտանգավորության աստիճանը.

- ստուգել շրջակա միջավայրի վրա նախատեսվող գործունեության, հայեցակարգի և դրանց այլընտրանքների հնարավոր էկոլոգիական ազդեցության աստիճանը, հետևանքների վերլուծման ամբողջականությունը և ստույգությունը, այդ հետևանքների կանխարգելման, վերացման կամ նվազեցման համար նախատեսված միջոցառումների բավարարությունը ինչպես շահագործման և իրականացման գործընթացում, այնպես էլ արտակարգ իրավիճակների ժամանակ.

- ապահովել բնական պաշարների արդյունավետ, բանական օգտագործումը.

- արգելել շրջակա միջավայրի վրա անդառնալի վնասակար ազդեցություն ունեցող ցանկացած գործունեություն, եթե Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետության օրենսդրությամբ այլ բան չի նախատեսված.

- ապահովել հասարակության ներգրավումը և մասնակցությունը փորձաքննության բոլոր փուլերում:

 

ԳԼՈՒԽ 2

 

ՇՐՋԱԿԱ ՄԻՋԱՎԱՅՐԻ ՎՐԱ ՆԱԽԱՏԵՍՎՈՂ ԳՈՐԾՈՒՆԵՈՒԹՅԱՆ

ԱԶԴԵՑՈՒԹՅԱՆ ՓՈՐՁԱՔՆՆՈՒԹՅՈՒՆԸ

 

Հոդված 4. Փորձաքննության ենթակա նախատեսվող գործունեությունները

 

1. Շրջակա միջավայրի վրա ազդեցության փորձաքննության ենթակա են հետևյալ նա-խատեսվող գործունեությունները.

ա) էներգետիկայի ոլորտում՝

- ատոմակայաններ եւ ատոմային ռեակտորով այլ կառույցներ.

- ջերմային էլեկտրակայաններ, գոլորշու և տաք ջրի արտադրության կայանքներ.

- հիդրոէլեկտրակայաններ, այլընտրանքային էներգետիկայի կայաններ.

- երկրաջերմային կայաններ.

- միջուկային վառելիքի արտադրության և հարստացման վերափոխիչ կայանքներ.

- միջուկային վառելիքի միջանկյալ պահպանման կառույցներ.

- բարձր ռադիոակտիվության թափոնների վերամշակման և վերջնական տեղադրման կառույցներ.

- գործող և փակված ատոմակայանների և ռադիոնուկլոիդներ օգտագործող կայանքների ռադիոակտիվ թափոնների վերամշակում և թաղում.

բ) լեռնահանքային արդյունաբերության ոլորտում՝

- հանքանյութերի արդյունահանում և վերամշակում.

- ածխի, նավթի և բնական գազի հանույթ և վերամշակում.

- ուրանի հանքաքարի հանույթ և վերամշակում, կոշտ և հեղուկ թափոնների վնասազերծում և հանքավայրի վերականգնում.

գ) քիմիական արդյունաբերության ոլորտում՝

- կաուչուկների, ռետինատեխնիկական իրերի և այլ օրգանական նյութերի արտադրություն և վերամշակում.

- նավթավերամշակման արտադրություն.

- անօրգանական թթուների, ալկալիների և այլ նյութերի արտադրություն.

- սահմանային չափը գերազանցող լվացող, մաքրող և կենցաղային քիմիայի այլ նյութերի արտադրություն.

- թունավոր և դեղագործական նյութերի արտադրություն.

- թունաքիմիկատների և քիմիական պարարտանյութերի արտադրություն.

դ) շինանյութերի արդյունաբերության ոլորտում՝

- ցեմենտի, կրաքարի, գաջի արտադրություն.

- սալիկների, շինարարական քարերի, երկաթբետոնյա կառուցվածքների եւ շինարարական այլ ապրանքների արտադրություն.

ե) մետալուրգիայի ոլորտում՝

- երկաթի, պողպատի և գունավոր մետաղների արտադրություն և մշակում.

- սահմանային չափը գերազանցող մետաղների մակերեսային  մշակում.

զ) էլեկտրատեխնիկական, ռադիոէլեկտրոնային արտադրության ոլորտում՝

- սահմանային չափը գերազանցող նախատեսվող գործունեություններ.

է) փայտի և թղթի արդյունաբերության ոլորտում՝

- սահմանային չափը գերազանցող նախատեսվող գործունեություններ.

ը) թեթև արդյունաբերության ոլորտում՝

- սահմանային չափը գերազանցող մանածագործական, գործվածքային, կոշիկի և այլ արտադրություն.

թ) սննդի արդյունաբերության, ձկնային տնտեսության ոլորտում՝

- սահմանային չափը գերազանցող նախատեսվող գործունեություններ.

ժ) քաղաքաշինության ոլորտում՝

- սահմանային չափը գերազանցող շենքեր, կառույցներ, համալիրներ և այլ նախատեսվող գործունեություններ.

ժա) քաղաքային տնտեսության ոլորտում՝

- կեղտաջրերի մաքրման կայաններ.

ժբ) թափոնների օգտագործման ոլորտում՝

- վտանգավոր և այլ թափոնների հեռացում կամ այդ նպատակով մշակում.

- թափոնների հեռացման օբյեկտներ.

ժգ ) բնության պահպանության ոլորտում՝

- մարդու ազդեցությամբ խախտված բնական էկոհամակարգերի բարելավում և վերականգնում.

- կենդանիների և բույսերի նոր տեսակների ներմուծում.

ժդ ) գյուղատնտեսության ոլորտում՝

- սահմանային չափը գերազանցող տարածքի բարելավում (այդ թվում՝ աղակալած հողերի բարելավում, ոռոգման և չորացման ցանցերի կառուցում, ճահիճների չորացում, բերրի հողի պահպանում էրոզիայից, աղակալումից և որակի փոփոխությունից).

ժե) անտառային տնտեսության ոլորտում՝

- անտառավերականգնում.

- անտառի որակական կազմի բարելավում.

ժզ) ջրային տնտեսության ոլորտում՝

- ջրամբարներ ու պատվարներ, ամբարտակներ, խոշոր ջրանցքներ, մղիչ կայաններ և այլ ջրատնտեսական կառույցներ.

- ստորերկրյա ջրերի արդյունահանում.

ժէ) ենթակառույցների ոլորտում՝

- մայրուղիների, թունելների, կամուրջների, մետրոպոլիտենի, երկաթուղիների, օդանավակայանների և սահմանային չափը գերազանցող ճանապարհների կառուցում.

- սահմանային չափը գերազանցող գազի, նավթի, գոլորշու և ջրատար խողովակաշարեր, ներառյալ դրանց զուգակցող սարքավորումները (մղիչներ, փոխարկման և կոմպրեսո-րային կայաններ).

- սահմանային չափը գերազանցող էլեկտրահաղորդման գծեր.

- սահմանային չափը գերազանցող վառելանյութերի (այդ թվում՝ բնական և այլ գազերի) և քիմիկատների վերգետնյա և ստորգետնյա պահեստարաններ.

- ինժեներական պաշտպանիչ կառույցներ.

- գերհզոր կապի միջոցներ.

ժը) սպասարկման ոլորտում՝

- սահմանային չափը գերազանցող առևտրի կենտրոններ և տոնավաճառներ.

- սահմանային չափը գերազանցող հյուրանոցային և զբոսաշրջիկային համալիրներ.

- բենզակայաններ.

- սահմանային չափը գերազանցող հասարակական սննդի օբյեկտներ (ռեստորաններ, սրճարաններ, ճաշարաններ և այլն).

- ավտոկայաններ, երկաթուղու կայարաններ.

- դիակիզարաններ և գերեզմանոցներ:

2. Նախատեսվող գործունեությունների սահմանային չափերը որոշում է Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետության կառավարությունը:

3. Փորձաքննության ենթակա են նաև սույն հոդվածի 1-ին կետում թվարկված այն նախատեսվող գործունեությունները, որոնց ցուցանիշները չեն հասնում սահմանային չափերին, բայց իրականացվելու են այնպիսի տարածքներում, որոնց կարգավիճակը որոշվում է Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետության օրենսդրությամբ:

4. Լիազորված մարմնի որոշմամբ փորձաքննության ենթակա են նաև սույն հոդվածի 1-ին կետում թվարկված սահմանային չափերը չգերազանցող նախատեսվող գործունեությունները՝

- այն վարչատարածքային միավորի նախաձեռնությամբ, որի տարածքում նախատեսվում է իրականացնել գործունեությունը.

- նախարարությունների և պետական կառավարման այլ մարմինների նախաձեռնությամբ.

- այն համայնքների նախաձեռնությամբ, որոնց տարածքում կամ շրջակայքում պլանավորվում է նախատեսվող գործունեության իրականացումը.

- հասարակական կազմակերպությունների, առանձին խմբերի նախաձեռնությամբ.

- լիազորված մարմնի սեփական նախաձեռնությամբ:

 

Հոդված 5. Փորձաքննության շրջանակները

 

1. Փորձաքննությունն առնվազն պետք է ընդգրկի՝

ա) նախատեսվող գործունեության հնարավոր ուղղակի և անուղղակի ազդեցության կանխորոշում, նկարագրում և գնահատում.

- կլիմայական պայմանների, բուսական ու կենդանական աշխարհի, էկոհամակարգերի առանձին տարրերի, նրանց փոխհարաբերության ու կայունության, բնության հատուկ պահ-պանվող տարածքների, լանդշաֆտի, երկրաձևաբանական կառույցների, օդի, մակերեսային և ստորերկրյա ջրերի, ընդերքի, հողի.

- բնակչության առողջության և բարեկեցության.

- բնակավայրերի շրջակա միջավայրի.

- բնական պաշարների օգտագործման.

- պատմամշակութային հուշարձանների նկատմամբ.

բ) այլընտրանքային լուծումներ, այդ թվում՝ զրոյական գործողության այլընտրանք (նախատեսվող գործունեության բացառում), դրանց համեմատական վերլուծություն և առավել ընդունելի տարբերակի ընտրություն.

գ) շրջակա միջավայրի վրա նախատեսվող գործունեության հնարավոր ազդեցության վերացման կամ նվազեցման միջոցառումներ.

դ) նախատեսվող գործունեության բնապահպանական վնասակար ազդեցության պատ-ճառով ընտրված զրոյական տարբերակի դեպքում տնտեսական և սոցիալական զարգացման և շրջակա միջավայրի վրա հետևանքների մանրակրկիտ գնահատում:

2. Նախատեսվող գործունեության փորձաքննության ընթացքում գնահատվում է շրջակա միջավայրի վրա հնարավոր ազդեցությունը կառուցման, շահագործման, լուծարման ընթացքում և լուծարումից հետո, ինչպես նաև արտակարգ իրավիճակներում:

3. Նախատեսվող գործունեության ազդեցության փորձաքննության ընթացքում հաշվի են առնվում տվյալ տարածքի սոցիալ-տնտեսական, էկոլոգիական և պատմամշակութային առանձնահատկությունները:

 

Հոդված 6. Նախատեսվող գործունեության իրականացման ծանուցման կարգը

 

1. Ձեռնարկողը, որը մտադիր է իրականացնել սույն օրենքի 4-րդ հոդվածի 1-ին կետում թվարկված որևէ նախատեսվող գործունեություն, պարտավոր է այդ մասին ծանուցել լիազորված մարմնին:

2. Ծանուցումը պարունակում է՝

ա) նախատեսվող գործունեության մասին հիմնական տվյալներ, մասնավորապես անվա-նումը, տեղադրման վայրը, նախատեսվող գործունեության նպատակը, բնութագիրը (առանձնահատկությունները), ծավալը, սկսելու և ավարտելու ժամկետները.

բ) նախատեսվող գործունեության համար անհրաժեշտ հողատարածքի չափը, էներգիայի, ջրի և հումքի վերաբերյալ պահանջները.

գ) տեխնիկական և տեխնոլոգիական լուծումների համառոտ նկարագիրը.

դ) շրջակա միջավայրի վրա նախատեսվող գործունեության ազդեցության հիմնական տվյալները, շրջակա միջավայրի առանձին բաղադրիչների վրա հնարավոր ազդեցության և վտանգավորության աստիճանը.

ե) ազդակիր համայնքի որոշումը տվյալ վարչատարածքային միավորի զարգացման պլանին նախատեսվող գործունեության համապատասխանության մասին.

զ) ազդակիր համայնքի որոշումը հողահատկացման մասին.

է) համապատասխան պետական մարմնի կարծիքը, իսկ անհրաժեշտության դեպքում՝ արտոնագիրը:

3. Ծանուցումը ստանալուց հետո 7-օրյա ժամկետում լիազորված մարմինն իրազեկ է պահում ազդակիր համայնքի ղեկավարներին և հասարակայնությանը նախատեսվող գործունեության իրականացման նախաձեռնության մասին:

4. Ազդակիր համայնքի ղեկավարները և ձեռնարկողը ծանուցումը ստանալուց հետո 15-օրյա ժամկետում կազմակերպում են նախատեսվող գործունեության վերաբերյալ հասարակական լսումներ (որի արարողակարգը որոշում է Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետության կառավարությունը)՝ լրատվական միջոցներով տեղեկություններ հաղորդելով նախատեսվող գործունեության, լսումների տեղի և ժամկետի մասին:

5. Եթե 30 օրվա ընթացքում ազդակիր համայնքի կամ հասարակայնության կողմից առաջարկներ չեն ուղարկվում լիազորված մարմին, ապա ազդակիր համայնքի կարծիքը համարվում է դրական:

6. Սույն օրենքի 4-րդ հոդվածի 4-րդ կետից բխող նախաձեռնության դրսևորումից հետո 30-օրյա ժամկետում լիազորված մարմինը որոշում է կայացնում շրջակա միջավայրի վրա ազդեցության փորձաքննության իրականացման կամ չիրականացման մասին և իրազեկ է պահում փորձաքննության նախաձեռնություն դրսևորողներին և ձեռնարկողին:

Շրջակա միջավայրի վրա ազդեցության փորձաքննության իրականացման անհրաժեշտության դեպքում ձեռնարկողը լիազորված մարմին է ներկայացնում 7-րդ հոդվածից բխող փաստաթղթերը:

 

Հոդված 7. Փորձաքննության համար անհրաժեշտ փաստաթղթերը

 

1. Ձեռնարկողը շրջակա միջավայրի վրա ազդեցության փորձաքննությանը ենթակա նա-խատեսվող գործունեության փաստաթղթերը սահմանված կարգով ներկայացնում է լիազորված մարմին:

2. Փաստաթղթերի և դրանցում պարունակվող տվյալների ցանկն ու ծավալը սահմանում է Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետության կառավարությունը՝ լիազորված մարմնի առաջարկով:

 

Հոդված 8. Փորձաքննությանը ենթակա փաստաթղթերի

             հրապարակումը և քննարկումը

 

1. Փաստաթղթերը ստանալուց հետո լիազորված մարմինը դրանց օրինակներն անմիջապես տրամադրում է շրջանի կամ համայնքի ղեկավարներին, համապատասխան պետական մարմնին և ազդակիր համայնքին:

Ազդակիր համայնքի ղեկավարները 5-օրյա ժամկետում լրատվական միջոցներով տեղեկացնում են, թե որտեղ և երբ է հնարավոր ծանոթանալ և տվյալներ ստանալ (գրավոր կամ բանավոր) փաստաթղթերի մասին:

2. Լիազորված մարմինը, ազդակիր համայնքի ղեկավարները և ձեռնարկողը 30 օրացուցային օրվա ընթացքում կազմակերպում ու ապահովում են հասարակայնության կողմից փաստաթղթերի ուսումնասիրությունը և լսումները: Հասարակայնության կարծիքը նշված ժամանակամիջոցում ներկայացվում է ազդակիր համայնքի ղեկավարներին կամ անմիջապես լիազորված մարմին:

Եթե ազդակիր համայնքի թիվը մեկից ավելի է, հասարակական լսումների վայրը որոշում է լիազորված մարմինը:

3. Սույն հոդվածի 2-րդ կետից բխող ժամկետը լրանալուց հետո 10-օրյա ժամկետում ազդակիր համայնքների ղեկավարները հասարակայնության կարծիքը և իրենց կարծիքները ներկայացնում են լիազորված մարմին:

4. Համայնքի ազդակիր լինելու կամ չլինելու հարցը վերջնականապես որոշում է լիազորված մարմինը:

5. Համապատասխան պետական մարմինները փաստաթղթերը ստանալուց հետո 30-օրյա ժամկետում ուղարկում են իրենց կարծիքը լիազորված մարմին:

6. Եթե սույն հոդվածի 2-րդ, 3-րդ և 5-րդ կետերի համաձայն ոչ մի կարծիք սահմանված ժամկետում չի ներկայացվել լիազորված մարմին, ապա համարվում է, որ փաստաթղթերի վերաբերյալ բացասական կարծիք չկա:

7. Սույն հոդվածի 1-ին, 2-րդ, 3-րդ, 5-րդ և 6-րդ կետերի կիրառումը սահմանափակվում է կապված պետական, արտադրական և առևտրական գաղտնիքների հետ և կարգավորվում է Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետության օրենսդրությամբ:

 

Հոդված 9. Փաստաթղթերի փորձաքննության վերաբերյալ մասնագիտական

             եզրակացության ապահովումը

 

1. Մասնագիտական եզրակացությունը կարող են մշակել միայն լիազորված անձինք, որոնք ստացել են լիազորված մարմնի կողմից տրված մասնագիտական իրավասության հավաստագրեր:

2. Մասնագիտական իրավասության հավաստագրի տրման կարգը սահմանում է Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետության կառավարությունը:

3. Լիազորված մարմինը ապահովում է հասարակայնության մասնակցությունը լիազորված անձանց ընտրման բոլոր փուլերում:

4. Լիազորված մարմինը ստեղծում և պարբերաբար վերանայում է լիազորված անձանց վերաբերյալ տվյալների բանկը:

5. Փաստաթղթերը ստանալուց հետո 70-օրյա ժամկետում լիազորված մարմինը լիազորված անձանց միջոցով ապահովում է փաստաթղթերի վերաբերյալ մասնագիտական եզրակացության մշակումը:

Մասնագիտական եզրակացության մշակման ընթացքում հաշվի են առնվում հասարա-կական, ազդակիր համայնքի և համապատասխան պետական մարմինների կարծիքները: Հիմնավորելու դեպքում լիազորված մարմինը կարող է նշված ժամկետը երկարացնել, բայց ոչ ավելի, քան 180 օր:

6. Մասնագիտական եզրակացության մշակման աշխատանքներում արգելվում է ներգրավել այն լիազորված անձանց, որոնք մասնակցել են փաստաթղթերի մշակմանը:

7. Մասնագիտական եզրակացությունը մշակելիս փորձաքննության են ենթարկվում՝

ա) փաստաթղթերի լիարժեքությունը.

բ) հասարակության, ազդակիր համայնքի և պետական շահագրգիռ մարմինների կարծիքները.

գ) շրջակա միջավայրի վրա նախատեսվող գործունեության բոլոր դրական և բացասական ազդեցությունների առկայության ամբողջականությունը, ինչպես նաև դրանց փոխներգործությունը.

դ) կիրառված գնահատման մեթոդները և տեղեկատվության ամբողջականությունը.

ե) շրջակա միջավայրի վրա վնասակար ազդեցության վերացման կամ նվազեցման նպատակով առաջարկված տեխնիկական լուծումների համապատասխանությունը ժամանա-կակից գիտական և տեխնիկական մակարդակին.

զ) նախատեսված գործունեության այլընտրանքային լուծումները.

է) շրջակա միջավայրի վրա նախատեսված գործունեության վնասակար ազդեցության բացառման կամ նվազեցման, ինչպես նաև նախատեսված գործունեության կիրառման և շահագործման միջոցառումների և անհրաժեշտ պայմանների վերաբերյալ առաջարկությունները:

8. Մասնագիտական եզրակացությունը պարունակում է առաջարկություն դրական կամ բացասական փորձաքննական եզրակացության վերաբերյալ:

 

Հոդված 10. Փաստաթղթերի վերաբերյալ մասնագիտական

               եզրակացության հասարակական լսումների կարգը

 

1. Մասնագիտական եզրակացությունը ստանալուց հետո 30-օրյա ժամկետում լիազորված մարմինն ապահովում է մասնագիտական եզրակացության, հասարակական կարծիքի, ազդակիր համայնքի ղեկավարների, ազդակիր համայնքների և համապատասխան պետական մարմինների կարծիքների հասարակական լսումներ:

2. Լիազորված մարմինն առնվազն 7 օր առաջ գրավոր իրազեկ է պահում ձեռնարկողին, շրջանի կամ համայնքի ղեկավարներին, ազդակիր համայնքներին, համապատասխան պետական մարմիններին և լիազորված անձանց հասարակական լսումների ժամկետի և  անցկացման տեղի մասին:

Հասարակական լսումներին կարող են հրավիրվել այլ փորձագետներ և մասնագետներ:

3. Լիազորված մարմինը հասարակայնությանը տեղեկացման հաղորդագրի մեջ նշում է հասարակական լսումների ձևը և արարողակարգը:

4. Սույն հոդվածի 1-ին կետում նշված մասնակիցները լիազորված մարմնի կողմից ստանում են հասարակական լսումների արդյունքների արձանագրությունը:

 

Հոդված 11. Նախատեսվող գործունեության վերաբերյալ

               փորձաքննական եզրակացության տրման կարգը

 

1. Լիազորված մարմնի կողմից հասարակական լսումներից հետո 20-օրյա ժամկետում կայացվում է որոշում մասնագիտական եզրակացության և հասարակական քննարկումների արդյունքների արձանագրությունների հիման վրա փորձաքննական եզրակացություն տալու մասին:

2. Փորձաքննական եզրակացությունը ձեռնարկողին է տրվում փաստաթղթերն ստանալուց առնվազն 120-օրյա ժամկետում, եթե 9-րդ  և 14-րդ  հոդվածների համաձայն այլ ժամկետ չի նախատեսվում: Սույն օրենքով սահմանված ժամկետում լիազորված մարմնի կողմից ձեռնարկողին պատասխան չտալու դեպքում փորձաքննական եզրակացությունը համարվում է դրական:

3. Փորձաքննական եզրակացությունն ուժի մեջ է տրման պահից:

4. Փորձաքննական եզրակացությունը կորցնում է ուժը, եթե նախատեսվող գործունեության իրականացումը չի սկսվում փորձաքննական եզրակացության տրվելուց մեկ տարվա ընթացքում, որից հետո պահանջվում է նոր փորձաքննական եզրակացություն:

5. Լիազորված մարմինը կարող է վերանայել կամ չեղյալ համարել փորձաքննական եզրակացությունը, եթե ՝

- ընդունվել է նոր բնապահպան օրենսդրություն.

- փորձաքննական եզրակացություն տալուց հետո ի հայտ են եկել էկոլոգիական նոր գործոններ:

Փորձաքննական եզրակացությունը վերանայելու կամ չեղյալ հայտարարելու պայմանները, ժամկետները և արարողակարգը սահմանում է Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապե-տության կառավարությունը:

6. Նախատեսվող գործունեության իրականացման ընթացքում փորձաքննական եզրակացության պայմանները խախտելու դեպքում լիազորված մարմինը պարտավոր է մասամբ կամ ամբողջովին փակել, կասեցնել կամ արգելել նախատեսվող գործունեության իրականացումը մինչև փորձաքննական եզրակացության համար համապատասխան պայմանների ապահովումը:

7. Եթե նախատեսվող գործունեությունը վերաբերում է պետության պաշտպանությանը, լիազորված մարմինը պարտավոր է փորձաքննական եզրակացություն տալ համապատասխան պետական մարմինների հետ քննարկումից հետո՝ հիմնվելով Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետության օրենսդրության վրա:

8. Փորձաքննական եզրակացությունը 7-օրյա ժամկետում հրապարակվում և գրավոր տեղյակ է պահվում շահագրգիռ կողմերին:

 

Հոդված 12. Փորձաքննական եզրակացության պարտադիր լինելը

 

Արգելվում է շրջակա միջավայրի վրա ազդեցության փորձաքննությանը ենթակա նախատեսվող գործունեության իրականացում առանց դրական փորձաքննական եզրակացության:

 

Հոդված 13. Փորձաքննության անցկացման հետ կապված վճարումները

 

1. Փաստաթղթերի պատրաստման հետ կապված բոլոր ծախսերը կատարվում են ձեռ-նարկողի կամ հայեցակարգը ֆինանսավորողի հաշվին:

2. Փորձաքննական եզրակացություն ստանալու համար նախատեսված ծախսերը վճա-րում է ձեռնարկողը կամ հայեցակարգը  ֆինանսավորողը:

Վճարումների չափը սահմանում է լիազորված մարմինը:

 

Հոդված 14. Շրջակա  միջավայրի  վրա  միջսահմանային  ազդեցություն  ունեցող

                   նախատեսվող գործունեության փորձաքննությունը

 

Եթե շրջակա միջավայրի վրա նախատեսվող գործունեության ազդեցությունը տարածվում է Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետության պետական սահմանից դուրս, ապա լիազորված մարմինը փորձաքննական եզրակացությունը կայացնելիս ելնում է Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետության կողմից վավերացված միջազգային պայմանագրերի պահանջներից: Նման դեպքերում փորձաքննական եզրակացությունը հաստատում է Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետության կառավարությունը:

 

ԳԼՈՒԽ 3

 

ՇՐՋԱԿԱ ՄԻՋԱՎԱՅՐԻ ՎՐԱ ՀԱՅԵՑԱԿԱՐԳԵՐԻ

ԱԶԴԵՑՈՒԹՅԱՆ ՓՈՐՁԱՔՆՆՈՒԹՅՈՒՆԸ

 

Հոդված 15. Փորձաքննության ենթակա հայեցակարգերը

 

1. Փորձաքննության ենթակա են հայեցակարգերը, որոնք վերաբերում են՝

- սոցիալ-տնտեսական.

- էներգետիկայի.

- քաղաքաշինության.

- տրանսպորտի.

- կապի.

- գյուղատնտեսության.

- ձկնային տնտեսության.

 - լեռնահանքային արդյունաբերության.

- արդյունաբերական ճյուղերի.

- առողջապահության.

- սոցիալական.

- բնապահպանության.

- հանգստավայրերի, զբոսաշրջիկության և սպասարկման ոլորտի զարգացման բնագավառներին:

Տարածքային պլանավորման փաստաթղթերը և պաշարների համալիր օգտագործման սխեմաները նույնպես համարվում են հայեցակարգեր:

2. Ներկայացնողը պարտավոր է հայեցակարգի մշակման ընթացքում իրականացնել Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետության օրենսդրությամբ սահմանված շրջակա միջավայրի վրա ազդեցության գնահատման համար հետազոտությունների համապատասխան ծավալը:

3. Ներկայացնողը պարտավոր է, համաձայնեցնելով լիազորված մարմնի հետ, հաստատված կարգով ապահովել հայեցակարգի և շրջակա միջավայրի վրա նրա ազդեցության գնահատման հրապարակումը հասարակական լսումներից առնվազն 30 օր առաջ:

4. Ներկայացնողը պարտավոր է կազմակերպել հայեցակարգի հասարակական լսումներ և հաշվի առնել հասարակական կարծիքը:

5. Ներկայացնողը հայեցակարգը ներկայացնում է լիազորված մարմին, որը կազմակերպում է շրջակա միջավայրի վրա ազդեցության փորձաքննություն և կայացնում համապատասխան որոշում հայեցակարգը ստանալուց հետո 90-օրյա ժամկետում:

6. Հայեցակարգը հաստատող մարմինն իրավունք չունի ընդունել հայեցակարգն առանց լիազորված մարմնի կողմից տրված դրական փորձաքննական եզրակացության:

 

 

ԳԼՈՒԽ 4

 

ՇՐՋԱԿԱ ՄԻՋԱՎԱՅՐԻ  ՎՐԱ  ՆԱԽԱՏԵՍՎՈՂ ԳՈՐԾՈՒՆԵՈՒԹՅԱՆ

ԱԶԴԵՑՈՒԹՅԱՆ ՓՈՐՁԱՔՆՆՈՒԹՅՈՒՆ ԻՐԱԿԱՆԱՑՆՈՂ

ԼԻԱԶՈՐՎԱԾ ՄԱՐՄԻՆԸ, ՊԱՏԱՍԽԱՆԱՏՎՈՒԹՅՈՒՆԸ

 

 

Հոդված 16. Փորձաքննություն իրականացնող մարմինը և նրա իրավասությունը

 

1. Շրջակա միջավայրի վրա ազդեցության փորձաքննություն իրականացնող լիազորված պետական մարմնի կարգավիճակը սահմանում է Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետության կառավարությունը:

2. Լիազորված մարմինն իրավասու է՝

ա) իրականացնել սույն օրենքի 4-րդ հոդվածով սահմանված նախատեսվող գործունեու-թյունների և 15-րդ հոդվածում թվարկված հայեցակարգերի շրջակա միջավայրի վրա ազդեցության փորձաքննություն և տալ  փորձաքննական եզրակացություն.

բ) կատարել 7-րդ և 8-րդ հոդվածներից բխող պահանջները.

գ) հրավիրել փորձագետների.

դ) ստեղծել և վարել շրջակա միջավայրի վրա ազդեցության փորձաքննության նյութերի և տվյալների բանկ.

ե) հսկողություն իրականացնել փորձաքննական եզրակացության պահանջների կատարման նկատմամբ.

զ) մշակել մեթոդական փաստաթղթեր՝ շրջակա միջավայրի վրա ազդեցության փորձաքննության իրականացման համար:

3. Լիազորված մարմինն իրավունք ունի իր իրավասության սահմաններում իրականացնել գործող օրենսդրությանը չհակասող այլ միջոցառումներ, որոնք անհրաժեշտ են շրջակա միջավայրի վրա ազդեցության փորձաքննության իրականացման համար:

 

Հոդված 17. Լիազորված մարմնի պատասխանատվությունը

 

1. Լիազորված մարմինը պատասխանատու է շրջակա միջավայրի վրա ազդեցության փորձաքննության՝

- եզրակացության հիմնավորվածության.

- սկզբունքների, կանոնակարգերի, նորմերի և ժամկետների պահպանման.

- անհրաժեշտ փաստաթղթերի և նյութերի ապահովման.

- աշխատանքային անհրաժեշտ պայմանների ապահովման.

- հրապարակայնության համար:

2. Լիազորված մարմինը պատասխանատու է 4-րդ հոդվածի 4-րդ կետից բխող որոշման համար:

 

Հոդված 18. Լիազորված անձանց պատասխանատվությունը

 

Լիազորված անձինք մասնագիտական եզրակացությունը մշակելիս պատասխանատու են՝

- եզրակացության, եզրահանգման, առաջարկությունների և դիտողությունների հիմնա-վորվածության.

- փաստաթղթերի անկողմնակալ գնահատման.

- մասնագիտական եզրակացությունը լիազորված մարմին սահմանված ժամկետում ներկայացնելու համար:

 

Հոդված  19.  Ձեռնարկողի,  ներկայացնողի  և  փաստաթղթեր   մշակողի

                    պատասխանատվությունը

 

Ձեռնարկողը, ներկայացնողը և փաստաթղթեր մշակողը պատասխանատու են՝

- նախագծային բոլոր փուլերում բնապահպանական պահանջների պահպանման և այդ նպատակով անհրաժեշտ աշխատանքների ու հետազոտությունների ֆինանսավորման.

- շրջակա միջավայրի վրա ազդեցության գնահատման ներկայացված նյութերի համա-կողմանիության, գիտական հիմնավորվածության, որակի և ստույգության.

- նախագծային լուծումների էկոլոգիական հետևանքների.

- փորձաքննության ներկայացվող նյութերի ամբողջականության, ինչպես նաև անհրաժեշտ լրացուցիչ նյութերի և փաստաթղթերի ներկայացման.

- փորձաքննական եզրակացության պահանջների կատարման.

- նախատեսվող գործունեությունը կամ հայեցակարգը հասարակայնությանը ներկայացնելու համար:

 

Հոդված 20. Պատասխանատվությունը օրենքի պահանջների խախտման դեպքում

 

Սույն օրենքի պահանջները խախտողները պատասխանատվության են ենթարկվում Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետության օրենսդրությամբ սահմանված կարգով:

 

Հոդված 21. Գանգատարկումը

 

Շրջակա միջավայրի վրա ազդեցության փորձաքննության ընթացքում առաջացած բոլոր վիճելի հարցերը գանգատարկվում են դատական կարգով՝ Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետության օրենսդրության համաձայն:

 

Հոդված 22. Օրենքի ուժի մեջ մտնելը

 

Սույն օրենքն ուժի մեջ է մտնում հրապարակման պահից:

 

 

 

 

 

ԼԵՌՆԱՅԻՆ ՂԱՐԱԲԱՂԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ

ՆԱԽԱԳԱՀ՝                                                                           Ա.ՂՈՒԿԱՍՅԱՆ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

12  հոկտեմբերի  2001 թ.

ք.Ստեփանակերտ

ՀՕ-163